Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
figuralny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} w sztukach plastycznych: przedstawiający postacie ludzi lub zwierząt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rzeźba figuralna. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
figuralny — 1. «o dziele sztuki plastycznej: przedstawiający figury, postacie; mający jako temat lub motyw figury, postacie» Kompozycja, rzeźba figuralna. Malarstwo figuralne. Ornament, relief figuralny. 2. muz. «o muzyce, śpiewie kościelnym: wielogłosowy» … Słownik języka polskiego
antytetyczny — «będący antytezą; przeciwstawny» ∆ szt. Układ antytetyczny «dekoracyjny układ figuralny lub ornamentalny, którego powtarzające się elementy (najczęściej motywy zwierzęce) leżą naprzeciw siebie po obu stronach osi symetrii» … Słownik języka polskiego
figuralnie — przysłów. od figuralny a) w zn. 1: Przedstawić coś figuralnie. b) w zn. 2: Śpiewać figuralnie … Słownik języka polskiego
ornament — m IV, D. u, Ms. ornamentncie; lm M. y 1. «element zdobniczy albo zespół tych elementów, stosowany w architekturze, sztukach plastycznych, rzemiośle artystycznym itp.» Ornament geometryczny, figuralny, roślinny, zwierzęcy. Ornament ludowy.… … Słownik języka polskiego
ul — m I, D. a; lm M. e, D. i a. ów 1. «przenośne pomieszczenie dla pszczół, chroniące ich gniazdo od wpływów atmosferycznych, przypominające kształtem mały domek, zaopatrzone w ramki do budowy plastrów» Drewniane, słomiane ule. Podbierać miód z ula.… … Słownik języka polskiego
фигура — 1) Телосложение, а также внешние очертания человеческого тела; 2) в геометрии: совокупность точек на плоскости; совокупность точек в пространстве; 3) расположение каких л. предметов в известном порядке, определенным узором; 4)… … Историко-этимологический словарь латинских заимствований
